چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت رو ازت دزدید و بجاش یه

زخم همیشگی رو قلبت هدیه داد زل بزنی و بجای لبریز کینه و نفرت،حس

کنی هنوز دوسش داری.

چقدر سخته دلت بخواد سرتو باز به دیواری تکیه بدی که یک بار زیر آوار 

غرورش تمام وجودت له شد...

چقدر سخته توی خیالت ساعت ها باهاش حرف بزنی اما وقتی دیدیش هیچ

چیزی جز سلام نتونی بگی...

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشگ گونه هاتو خیس کنه اما 

مجبور باشی بخندی تا نفهمه که هنوزم دوسش داری...

چقدر سخته گل آرزو هاتو تو باغ دیگری ببینی و هزار بار تو خودت بشکنی

و اون وقت آروم زیر لب بگی گل من باغچه نو مبارک...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: